Dava Adamı Olmak

“Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et.” “Mümin cennete girinceye kadar hiçbir hayra doymaz.” Ayet ve hadisi gereğince dava adamı hizmetlerine devam etmelidir, asla ve asla kenara çekilmemelidir. İstirahat ve dinlenmeyi Rabbimizin bir kutsi hadis ile ifade ettiği “Hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği, hiçbir beşerin aklına gelmeyecek” nimetlerle döşenmiş cennetlere ertelemeli.
Hayat bir koşuşturmaca. Ya dünyevi istek ve arzular peşinde ya da ilahi rıza peşinde. Ya fâni dünyanın aldatıcı lezzetleri peşinde ya da baki dünyanın gerçek lezzetleri peşinde.
Ayetlerden anlaşıldığı üzere Rabbimiz bizlere hayır işlerine koşmayı hatta müsabaka edercesine birbirimizle yarışmamızı emretmektedir ki bu koşuyu başarı ile tamamlayanlar dünya ve ahirette mutlu olacak kimselerdir.
Dolayısıyla dava adamının bu hayır yarışından ne kast edildiğini, niçin bu yarışa katılması gerektiğini, nereye koşacağını, kiminle koşacağını koşarken nelere dikkat edeceğini iyi bilmesi gerekir. Çünkü bu soruların cevaplarını iyi bilmeyen bir yarışçının yanlış yollara girmesi, yolda kalması kaçınılmazdır.
Büyüklerimiz usûl olmadan vusûl olmaz derler. Yani bir işe başlamadan önce onun nasıl yapılacağı belirlenmeli ki hedefe varılabilsin.